گرند کانیون ایران از مهجوری تا ویرانی!
تاریخ انتشار: ۱۹ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۰۵۹۱۶۵
خرم آباد - ایرنا - هفته نامه سیمره در مطلبی با عنوان ' گرند کانیون ایران از مهجوری تا ویرانی! ' نوشت: راه توسعه شهرستان کوهدشت از شیرز می‌گذرد اما هجوم گردشگران به شیرز کمترین سودآوری اقتصادی برای منطقه کوهدشت به همراه ندارد.
در ادامه این مطلب آمده است: این روزها کمتر گردشگری را می‌توان یافت که نام گرند کانیون به گوشش ناآشنا باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مجموعه ژئوپارک گرند کنیون در سال‌های 1919(1298خورشیدی) و 1979 (1358 خورشیدی) به ترتیب به‌عنوان اثر ملی و میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده و تمام ملاحظات مربوط به یک اثر مهم جهانی در مورد آن لحاظ می‌شود.
هزاران کیلومتر آن‌سوتر، دره باستانی شیرز در غرب ایران قرار دارد که به گرند کانیون ایران معروف است. باوجود شباهت‌های ظاهری فراوان اما تفاوت‌های ساختاری عمیقی بین این 2 ژرف‌دره مشاهده می‌شود.
تا قبل از ورود به عصر انفجار اطلاعات، شیرز دره‌ای سرسبز و بکر بود که به‌دوراز هیاهوی زندگی شهری، در میان رشته‌کوه‌های شمال شهرستان کوهدشت جا خوش کرده بود. آن سال‌ها، میهمانان این بهشت روی زمین اغلب بومیان منطقه بودند که به‌طور مشخص تعطیلات آخر هفته تابستانی خود را در شیرز می‌گذراندند.
چشمه‌ساران متعدد، درختان انبوه بلوط، مو و انجیر، صخره‌های عظیم و مرتفع، گونه‌های نادر جانوری و جریان آب زلال، خنک و تندی که آبشارهای کوچک و بزرگ فراوانی را در مسیر پنج کیلومتری دره شکل داده بود و درنهایت با دبی قابل‌توجهی به رودخانه سیمره می‌پیوست؛ باستانی، شگفت‌انگیز و دست‌نخورده از مشخصه‌های اصلی شیرز می‌باشند.
تا سالیان متمادی، معرفی ژئوپارک شیرز به ایرانیان از دغدغه‌های مهم و همیشگی اهالی کوهدشت و لرستان بود. مردم منطقه از اینکه ابزاری در اختیار نداشتند تا این نعمت خدادادی را به دیگر هم‌وطنان معرفی کنند، افسوس می‌خوردند.
قرار نداشتن کوهدشت بر سر راه معابر ترانزیتی کشور و سختی دسترسی به شیرز، درجه دشواری تحقق این دغدغه تاریخی را صدچندان ساخته بود؛ بااین‌حال اما این تمام ماجرا نبود.
اینک سال‌های زیادی از آن روزها می‌گذرد. حال دیگر شیرز حداقل برای گردشگران نامی ناشناخته و غریب نیست و در ظاهر به نظر می‌رسد که بومیان منطقه به آرزوی دیرین خود در معرفی شیرز به دیگران رسیده‌اند. اکنون از نقاط مختلف کشور و حتی از خارج از مرزهای ایران، سیل گردشگران به‌سوی شیرز روانه است. اینک و به‌ویژه در روزهای تعطیل، به‌سختی می‌توان جای پارکی برای اتومبیل و البته در میان انبوه جمعیت گردشگر، جایی برای دمی آرمیدن در سایه‌سار درختان شیرز یافت.
آری! در ظاهر همه‌چیز دلخواه است. نام شیرز بر تارک بسیاری از سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی مجازی که مقاصد گردشگری را معرفی می‌کنند، نقش بسته و شیرز به یکی از اهداف اصلی و هفتگی بسیاری از تورهای گردشگری پرتعداد از سراسر کشور بدل شده است.
حال دیگر دیدن گردشگرانی که با تجهیزات کوهنوردی در حال گذر از معابر شهر هستند و یا وسایل نقلیه شخصی و عمومی پرشماری که چهارراه سادات در غرب کوهدشت را به مقصد شیرز ترک می‌کنند، امر عجیبی نیست؛ اما آیا واقعاً همه‌چیز دلخواه و در شرایط مطلوبی است؟
شوربختانه باید پذیرفت که این روزها حال‌وروز شیرز ابداً خوش نیست. ازیک‌طرف و به‌ویژه در تعطیلات پایان هفته، صف‌هایی طولانی از انواع وسایل نقلیه در مسیر و در ورودی تنگه شیرز مشاهده می‌شود که علاوه بر نازیبایی‌های بصری سبب بروز آلودگی‌های زیست‌محیطی و صوتی می‌شود.
از طرف دیگر، انبوه گردشگرانی که از اقصی نقاط کشور به شیرز می‌آیند و حداقل یک‌شب را در فضای این ژئوپارک سپری می‌کنند، حجم قابل‌توجهی زباله از خود بر جای گذاشته، درختان را برای تأمین هیزم نابود کرده، بر روی تخته‌سنگ‌های عظیم شیرز یادگاری می‌نویسند و بدین ترتیب سیمای این دره باستانی را سخت تحت تأثیر قرار می‌دهند.
به این‌ها البته باید استخر غیرقانونی پرورش ماهی احداث‌شده در دهانه ورودی تنگه شیرز را افزود که شگفتی توأم با تأثر هر بیننده‌ای را به دنبال دارد.
نبود ابتدایی‌ترین امکانات بهداشتی نظیر سرویس‌های بهداشتی و سطل‌های زباله از دیگر مشکلاتی است که توجه ویژه مسئولان امر را طلب می‌کند.
در همین راستا، ناگفته پیداست که صنعت گردشگری از اشتغال‌زاترین و پردرآمدترین صنایعی است که می‌تواند نیروهای کار ساده را با آموزش‌های کوتاه‌مدت روانه بازار نماید. بااین‌حال، نمی‌توان به رونق کسب‌وکار در منطقه امیدوار بود اما از فراهم آوردن زیرساخت‌های لازم و فوری در این راه غافل ماند.
جذب سرمایه‌گذار بخش خصوصی، بهسازی و گسترش سیستم حمل‌ونقل عمومی، اسکان گردشگران در مکان‌های اقامتی استاندارد از هتل‌های مناسب در کوهدشت تا خانه‌های بوم گردی خلاقانه در شیرز، ساخت راه‌های دسترسی مناسب، راه‌اندازی سیستم جمع‌آوری زباله در منطقه، تأمین امنیت، آموزش راهنمایان محلی همه و همه پیش‌شرط‌های مهمی هستند که بدون آن‌ها، رویای توسعه گردشگری در منطقه به واقعیت نخواهد پیوست.
هجوم گردشگران به شیرز که البته کمترین سودآوری اقتصادی برای منطقه کوهدشت به همراه ندارد، در حالی اتفاق می‌افتد که از گردشگری به‌عنوان صنعتی پاک یاد می‌شود که ضمن پرهیز از آسیب به طبیعت و حفظ اکوسیستم، از ظرفیت‌های عظیمی برای توسعه منطقه هدف برخوردار است. علاوه بر رعایت استانداردهای زیست‌محیطی، اعتبارات لازم برای شکوفایی صنعت توریسم در مقایسه با دیگر حوزه‌ها نظیر کشاورزی و صنعت به‌مراتب کمتر و در دسترس عموم است.
با تمامی این‌ها البته اولین گام در رونق صنعت گردشگری در منطقه شیرز، جلوگیری از روند تخریب شتابان و غم‌انگیز این دره باستانی خاطره‌انگیز است. امری که همت افکار عمومی و مسئولین امر را می‌طلبد.
منبع: هفته نامه سیمره
7269/6060
منبع: ایرنا
کلیدواژه: فرهنگي رسانه ها دره شيرز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۰۵۹۱۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نخیلات اشکنان لامرد در آتش سوخت
امین علیمرادپور بخشدار اشکنان اظهار کرد: امروز پنج شنبه با اطلاع رسانی دهیاری و شورای اسلامی روستای لاورخشت مبنی بر آتش سوزی در نخیلات منطقه گردشگری تنگ خور در روستای لاورخشت بخش اشکنان شهرستان لامرد، ۲ گروه از آتش نشانی شهرداری اشکنان و منطقه ویژه انرژی بر لامرد به محل حادثه اعزام شدند.
او گفت: در این حادثه، ۲۰۰ اصله نخل در آتش سوخت و به بخشی از درختان و درختچه‌های جنگلی این منطقه گردشگری آسیب جدی وارد شد.
علیمرادپور تصریح کرد: بر اساس تحقیقات میدانی و صحبت‌های ساکنان این منطقه علت آتش سوزی در مرحله نخست، سهل انگاری نیروی انسانی عامل آتش سوزی اعلام شد که عمدی یا سهوی بودن آن در دست بررسی است.
بخشدار اشکنان با توصیه به شهروندان بیان کرد: در صورت وقوع چنین حوادثی به ستاد مدیریت بحران یا آتش نشانی اطلاع رسانی کنند.
روستای لاورخشت و منطقه گردشگری تنگ خور در ۲۰ کیلومتری مرکز بخش اشکنان قرار دارد.
بخش اشکنان در ۳۵ کیلومتری شهرستان لامرد است و لامرد در جنوبی‌ترین نقطه از فارس و ۳۶۵ کیلومتری شیراز واقع شده است.
باشگاه خبرنگاران جوان فارس شیراز
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد